Doe mij maar biologisch..?

Waar is de kip?! Zo ren ik wel eens door de supermarkt. Eenmaal bij de kip is het simpel; ik eet eigenlijk heel weinig vlees dus ‘t kleinste en goedkoopste stukje. Biologisch heeft bij mij een beetje een geitenwollensokken imago. Het geld groeit tenslotte niet aan de boom. Toch ben ik aan het denken gezet. Zo kom ik meerdere keren per jaar in Kopenhagen en dat is toch heel wat anders, misschien wel de toekomst. Goedkoop kennen ze niet en niet biologisch is daar eigenlijk not done. De ecologische kappers vliegen je om de oren, auto’s incl belasting zijn zó duur dat de meeste mensen er niet eens aan beginnen. Zo gaan de Denen op de fiets, met het ov of lopen. Weinig files, schonere lucht en voedsel. In combinatie met meer welvaart (ze doen niet mee met de euro, vandaar) is het er gewoon heel prettig vertoeven! Er zijn tal van zaakjes met verse biologische producten. En even heel eerlijk, het is gewoon echt lekkerder. Bij iemand zoals ik heb je daar een ingang, een stukje intenser genieten. Een pluspunt. Zelfs de Scandinavische hangjongeren (als je ze al ziet) lijken een lifestyle te hebben waar we hier nog wat van kunnen leren. Of ik me na een biologische maaltijd dan ook echt aantoonbaar beter voel vraag ik me af.

Zo’n soortgelijke ervaring had ik in een klein Italiaans dorpje. Het toevallig ‘biologische’ restaurant waar ik samen met mijn vader verhongerd terecht was gekomen was door hun voedsel voorraad heen. Er was enkel nog spaghetti met tomaten saus. Het is even niet anders hadden we ons bedacht, het was tegen 10en, iets anders gingen we niet snel vinden. Ik heb denk ik nog nooit compleet onverwacht zó lekker gegeten. Ze zetten er een liter fantastische wijn bij, ’kijk maar wat u ervan drinkt’. In dit boerendorp met ongeveer 3 inwoners kostte dit niet meer dan een 11 euro met z’n 2en. Wil je hier in de grote stad dat stukje Italië proeven dan kost dat wat. Logisch maar jammer, in grote steden met massaproductie van zo veel producten gaat er een hoop lekkers verloren. Het trekt me tegenwoordig steeds vaker over de streep om iets meer te betalen voor iets wat van betere kwaliteit is. En als er ook maar één dier hierdoor een fijner leven heeft gehad geeft me dat ook nog een goed gevoel